Reumatoidalne zapalenie stawów jest chorobą, która niszczy stawy w takim stopniu, że często na trwałe upośledza funkcje ruchowe pacjentów. Ból i niepełnosprawność towarzyszące chorobie zniechęcają do jakiejkolwiek aktywności ruchowej. Najnowsze leki, co prawda pomagają przy zaostrzeniach choroby, jednakże są one opatrzone dodatkowymi kosztami. Częste wizyty w szpitalu znacząco podnoszą koszty leczenia, jakie z tego tytułu ponoszą pacjenci. Dlatego nie bez powodu twierdzi się, iż wpływ i kontrola czynników ryzyka może znacznie obniżyć koszta powtarzającej się hospitalizacji i poprawić jakość życia samych chorych na RZS.
Przeprowadzono badania dotyczące wpływu na aktywność choroby m.in. niepełnosprawności lub fizycznej sprawności, które bada się w kontekście ilości i długości hospitalizacji pacjentów. Badania przeprowadzono na 244 pacjentach chorujących na RZS. Byli oni oceniani za pomocą specjalnego kwestionariusza, który zawierał w sobie m.in. poziom aktywności fizycznej, aktywności choroby (poziom białka CRP), odczyn Biernackiego czy stopień niepełnosprawności (Kwestionariusz Stanu Zdrowia). Pacjenci przez rok byli obserwowani pod kątem ilości pobytów w szpitalu i ich długości.
Wyniki badań, pokazały iż zmniejszona aktywność fizyczna i wzrost aktywności choroby są skorelowane ze wzrostem liczby pacjentów chorujących na RZS, wymagających opieki szpitalnej. Innymi słowy, im mniej się ruszamy, tym gorzej dla nas. Stwierdzono także, że tylko 19% pacjentów dostosowywało się do zaleceń dotyczących uprawiania aktywności fizycznej.
Ćwiczenia mogą przynieść osobom chorym znaczącą ulgę w bólu i zredukować stany zapalne, poprawiając masę mięśniową i mineralizację gęstości kości a także układ krążenia.
Odpowiedni styl życia połączony z właściwym leczeniem może zmniejszyć aktywność choroby, tym samym redukując liczbę pacjentów potrzebujących opieki szpitalnej.
Źródło: www.medindia.net z 13 czerwca 2011 roku.
Na podstawie opracowania George’a S. Metsiosa. BMC Arthritis & Research 2011.
